Een ernstige (en af en toe prettig gestoorde) blog over een leven zonder smartphone, zonder auto en andere pogingen om de biodiversiteit, het klimaat en... de mens te redden.

Vanaf eind juli 2023 kan je verder lezen op Biekescreaties.be en op tiener-zonder-smartphone.jouwweb.be

Wat kan je verwachten?

Elke maand publiceer ik op de blogpagina een tekstje over een leven zonder smartphone en andere pogingen om duurzamer te leven. Je zou de smartphone als eerder symbolisch kunnen beschouwen als je dat comfortabeler vindt. Juli anno 2022 heb ik trouwens  “& zonder auto” toegevoegd in de titel hierboven. Waarom?, dat lees je hier. Sinds begin 2023 heb ik bovendien wel een smartphone. Waarom?, dat lees je hier. Maar ik schrijf ook over mijn kleine frustraties zoals gras maaien, Over vlinders, sprinkhanen, vleermuizen en beton, bedrijfsauto’s

Sommige teksten hebben een verwijzing Tiener zonder smartphone. Te gek?! Ik ben namelijk beginnen schrijven als randactiviteit - of noem het “het pad effenen”, of “poolshoogte nemen” - van een gewaagd, creatief, prettig gestoord, zogenaamd wetenschappelijk experiment dat al sinds 2019 aan het rijpen is. De rapportering over het experiment zal ten gepaste tijde in een gerenommeerd tijdschrift worden gepubliceerd. En als dat niet lukt - hetgeen zeer waarschijnlijk is omdat ik zowat alle regeltjes van degelijk wetenschappelijk onderzoek en rapportering met de voeten zal treden - zoek ik een uitgever. Zo eentje die begaan is met de natuur en het welzijn van mensen en wel muziek hoort in een prettig gestoord boekje. Als het experiment lukt tenminste. Want het is heel gewaagd. Af en toe zal ik dus een tipje van de sluier lichten.

Verwacht het onverwachte!

Waarom deze blog?

Juli anno 2021. In Brussel zat een bedelaar op de stoep. Hij was gefocust op het schermpje in zijn handen. Ik realiseer me dat een smartphone blijkbaar belangrijker is geworden dan (gezond) eten of een dak boven je hoofd. 

 Ik heb geen smartphone, wel een “nokia baksteen”. Al vaak heb ik bedacht dat ik er geen nodig heb, zolang ik niet meer dan twee keer per jaar echt in de problemen kom door het gebrek eraan. Maar waar ligt de grens tussen “het lukt wel als je goed voorbereid bent” en “je zit in de puree”? De laatste tijd heb ik het gevoel dat de maatschappij, mijn medemensen, jullie dus, me op een dag gaan verplichten om een smartphone aan te schaffen. Naar alle verwachtingen zit je nu al te denken “die is wereldvreemd, een technofoob, compleet geschift…”. Doe gerust. Ik heb het al gehoord, nog vaker gelezen in jullie ogen.

 Noch wereldvreemd, noch technofoob, misschien een beetje gestoord, zoals iedereen toch op zijn eigen manier, of niet?  Maar wel heel erg bezorgd over de toestand van onze planeet en onze maatschappij. En ook een beetje bezorgd over u, als ik mag afgaan op het aantal zelfhulpboeken in omloop.

 De smartphone staat voor mij symbool voor de oneindige drang van mensen naar meer. Meer comfort, meer afleiding. Naar alsmaar sneller en efficiënter. Naar consumeren ongeacht de gevolgen. Als perverse nevenwerking worden anderen rijk door ons leven te controleren, ons consumptiegedrag te sturen. Of erger, ons denken te beïnvloeden. En de zwaksten in de maatschappij hebben er geen benul van.

Waarom dus deze blog? 

Uit puur egoïsme misschien, om mezelf (en anderen in dezelfde situatie) te helpen vol te houden zonder smartphone. Zeker niet met het idee iemand te overtuigen om ook zonder smartphone te leven. Maar wel met de stille hoop om sommigen van jullie even te doen nadenken, even stil te doen staan. Met enkele utopische gedachten ook, om een klein steentje bij te dragen aan een meer duurzaam leven van een steeds grotere groep mensen. Want ik ben niet de enige bezorgde consument, zelfs niet de enige zonder smartphone. Met een sluimerende hoop ook, dat de producenten van dit “alsmaar meer” zullen moeten veranderen als voldoende consumenten luid genoeg roepen.

 

Wat verwacht ik van jou?

Dat je mijn brouwsels leest op een moment dat je ervoor openstaat. Niet tussen de soep en de patatten op je smartphone terwijl je in de file staat, of - mogelijk nog erger - met je gezin of met vrienden aan tafel zit.

Dat je deze teksten deelt met je netwerk. Ik mag hopen dat je anderen niet verveelt met lectuur waar jij je kostbare tijd niet aan wilt besteden.

Dat je je smartphone eens vaker opzij legt en dat je jarenlang dezelfde houdt. 

Dat je de fiets neemt voor korte afstanden. Ja, ook als het regent. Wat heeft dat in godsnaam te maken met een smartphone? Ga terug naar start (of lees de blog).

Maak jouw eigen website met JouwWeb