Deze website gaat niet over mij of mijn gezin, maar over een (poging tot een) duurzamer leven. Maar je hebt op deze contactpagina geklikt dus misschien wil je toch weten wie er achter deze teksten en foto’s zit. Of misschien wil je me gewoon een boodschap sturen, dat mag ook. Ingeval van het tweede, vind je hieronder een contactformulier.

Minder waarschijnlijk, je wilt weten wie Birgit Gielen is, dan vind je summiere informatie over mij op LinkedIn, het enige sociaal medium waar ik een heel klein beetje actief ben, vooral om mijn slecht geheugen voor namen en gezichten te voeden. Daar kan je zien dat ik in het begin van deze eeuw wetenschappelijk onderzoek deed naar de effecten van klimaatverandering op ecosystemen. Het waren bijzonder boeiende tijden, maar het klimaat werd er niet beter van. We namen regelmatig het vliegtuig, om maar iets te noemen. Mensen veranderen bovendien hun gedrag niet op basis van wetenschappelijke evidentie, dat hebben knappe koppen al beschreven. Laten we dus zeggen dat ik een soort noodzaak voel om te schrijven, en om bezig te zijn met het thema natuur en klimaat. De academische race voor publicaties en projectfinancieringen heb ik immers lang geleden al vaarwel gezegd. Misschien heeft de Vesder het laatste duwtje gegeven want ik ben in de zomer van 2021 gestart met een stil activisme onder vorm van tekstjes die ik hier achterlaat… en soms ook in mailboxen aflever.

Er zijn fantastische schrijvers, filosofen, kunstenaars, maar ook economen, architecten enz. die ons de boodschap proberen over te brengen dat we anders moeten gaan leven en dat dat geen slechte zaak hoeft te zijn. Dat het positief kan zijn. Lees vooral hun teksten. En natuurlijk belangrijker: laat je erdoor inspireren.

Maar ik las ooit ergens: het bos zou niet zo resoneren met gezang als alleen de meest getalenteerde vogels hun lied zouden laten horen (Ds. O.G. Wilson). En het lijkt me dat we nooit genoeg ambassadeurs kunnen hebben voor de klimaatzaak die op een heel complexe manier verstrengeld is met de meeste andere problemen in onze maatschappij. Daarom blijf ik dus nog even schrijven.