Over vlinders, sprinkhanen, vleermuizen en beton

Er ligt al enkele maanden een dode koninginnenpage in mijn creakast  ‒  dat is een kast waar creatievelingen dingen bewaren die andere mensen “rommel” noemen, en die ze ooit nog denken te gebruiken in een kunstwerk  ‒, “ideeën” dus. Gevonden in de goot. Geen verdronken vlinder, perfect droog. Maar mieren hielden er wel een eetfestijn. Nog steeds geen idee wat ik ermee zal doen. In ieder geval niet gewoon opspelden in een kadertje om aan de muur te hangen.

Heel lang geleden heeft een klein meisje op een zomerdag dingen gedaan met vlinders waar ik nu niet fier op ben, om het zacht uit te drukken. Later heb ik nog veel meer vlinders gevangen, maar enkel met de nobele doelstelling ze te determineren. 

In mijn herinnering waren er die bewuste zomer honderden vlinders die als wolken rondfladderden boven de haag in de tuin van mijn oma aan zee. 

Daar zat ik afgelopen zomer aan te denken, in dezelfde tuin van toen, in het schemerdonker genietend van een sprinkhanenconversatie en een rondcirkelende vleermuis. Ik keek uit op het silhouet van een hijskraan en verschillende huizen in aanbouw. Het kleine meisje leerde daar nochtans de oorsprong van aardappelen kennen. Nu komen er mensen wonen in het aardappelveld. Geen idee waar die mensen allemaal vandaan komen, noch waar ze binnenkort hun aardappelen gaan halen. Hadden we nog niet genoeg beton? Gingen we niet ontharden? Waar zijn al die vlinders gebleven?

Ik ving vlinders, onze zoon vangt sprinkhanen. Nooit zou ik toelaten dat hij ze vakkundig in slaap brengt en vervolgens met een kopspeld aan piepschuim nagelt. Gelukkig evolueert ons inzicht, maar ook onze waarden en normen. Ze werken in de straat, regenwater wordt gescheiden van rioolwater, iedereen moet mee investeren. Dat is positieve vooruitgang. Er zullen dus dingen zijn die in de toekomst  ‒ hopelijk al binnen afzienbare tijd  ‒ niet meer worden aanvaard. Binnen 35 jaren zullen we schande spreken over sommige dingen die we nu doen, niet doen, of toelaten. Zoals onkruidverdelgers bijvoorbeeld. 

De overbuur schuifelt over het voetpad met een onheilspellende fles over zijn schouder verbonden met een stok in zijn hand die hij op de kruiden in de voegen tussen de stoeptegels richt. Ik leg de link met een recente aanmaning van de gemeente om het voetpad naast onze haag proper te houden. Weinig kans op een uitgedroogde vlinder in de goot.